Ev kapanmalarına karşı yazılan sözleri okumak, Tommy Robinsons ve Spiked kadrosunun tüm standart konuşma noktalarını, milliyetçiliği, yabancı düşmanlığını, küçük işletmelerin “işçi sınıfına” yardım etmek için tek gereken buymuş gibi kapitalist patronlarla egemen sınıfın ekonomiyi açma misyonuyla özdeşleşmesini aşırı sağcılar onları hayal ettiği için dikkat çekiyor:
“Ya paranı ya canını
Senden korkmalarına sen izin verdin
Ya paranı ya canını
Ama duyduğun tek kelime doğru değildi”
Son derece ölümcül ve bulaşıcı Covid-19 virüsünün yayılmasının bilimsel analizine ve salgının yayılmasını durdurmak için kilitlemelerin arkasına bakıyorlar ve “Tek kelimesi doğru değildi” diyerek onu reddediyorlar. Medya eleştirisinden ziyade, standart “yalan haber”leri dikkate alıyoruz. Nazilerin Richard Spencer ve Trump seçmenleri tarafından yeniden canlandırılan “yalan söyleyen basın” (lugenpresse) çizgisi medya eleştirisi değil, propagandadır.
İnsanların maske takmasına neden olan şeyin “korku” olduğu, bunun yukarıdan gelen bir histeri biçimi olduğu iması, hem kendilerini hem de asli ve ön saflardaki çalışanlar da dahil olmak üzere başkalarını korumak için onları takanlara bir hakarettir. Sarfettikleri çabalar, dünyadaki muhalif Clapton’lar ve Morrison’lar tarafından ve hatta Malthus hükümetleri tarafından “sürü bağışıklığının” daha uygun maliyetli olduğu iddia edilen sağcı versiyonda ısrar edenleri tarafından sürekli olarak bastırıldı ve etkisiz hale getirildi:
…
Ama söyleyebileceğin bir şey yoksa
Yapabileceğin bir şey de olmayabilir…
Bu, sağcıların “ifade özgürlüğüne” yönelik her zamanki çağrısıdır. Aşırı sağın da kullandığı gibi, bu neredeyse her zaman komplo teorisini gerçek medya eleştirisi yoluyla güvenilir olarak değerlendirilen kaynaklarla aynı seviyeye yerleştirmek için tasarlanmıştır. Gerici konuşma noktalarını insanları korumak ve vebanın yayılmasıyla mücadele etmek için etkili önlemleri harekete geçirmek için en iyi konumda bulunan epidemiyologlar vb. sağlık uzmanlarından gelen uzmanlık, deneyim ve verilerle kendilerini aynı kefeye koymak istiyorlar.
…
Özgür bir birey olmak ister misin?
Yoksa köle mi olmak istiyorsun?
Bu zincirleri takmak ister misin?
Mezara yatana kadar…
Daha sonra kapanmaları ve maske takmayı köleliğe benzetiyorlar. Bunun anlamı, yayılmayı durdurmayı önemsemenin sadece özgürlüksüzlük değil, aynı zamanda yeniden canlandırma olduğudur. Bunun, bu sanatçıların blues geleneği ve ezilenlerle bir tür haklı direnişle ilişki kuran sanatçılar olarak meşruiyetlerine bağlı olmaları ile birlikte gitmesi gerekiyor. Black Lives Matter’ın İngiltere’nin küresel köle ticareti tarihi ile alakasız olduğu konusunda ısrar eden İngiliz milliyetçilerinin bugünlerde en sevdiği eğlence olan kölelik tarihini gerçekten sadece küçültüyor ve çarpıtıyorlar. Koronavirüsünün işçi sınıfı, özellikle beyaz olmayan insanlar ve göçmenler üzerindeki mevcut orantısız etkisini görmezden geliyorlar. Irkçı, yabancı düşmanı rantı 1970’lerin ortalarında “Irkçılıkla Mücadelede Rock” lansmanının nedeni haline gelen bir rock yıldızı size köleliği öğretmek istediğinde, onun verdiği dipnotlara bakın:
…
Fakir olmak istemiyorum
Bir prens olmak da istemiyorum
Sadece işimi yapmak istiyorum
Arkadaşlarıma blues çalmak…
Zengin ya da fakir olmak istemediklerini söylüyorlar, ama sadece işlerini yapmak istiyorlar, sanki bu bir sadaka istemeyen yeryüzü halkının otantik tuzunun bazı çalışma etiğine bir çağrı gibi. Clapton’ın İngiliz İmparatorluğu’nun Komutanı ve Subayı olarak Kraliyet Onurlarını ve “Efendi” Morrison Şövalyeliğini ve her iki sanatçının muazzam servetini (ve dolayısıyla hayatta kalmak için çalışma ihtiyacının olmadığını) bir kenara koyalım: hepimiz “arkadaşlarımıza” blues çalıyoruz. Mesele şu ki kapitalist ekonominin kendisi yeniden açılma ve insanları veba ortamına gönderme dürtüsü ile vaka ve ölümlerdeki ani artışları tetikleyen şeydir ve ön saflarda işçi sınıfını çok daha büyük bir risk altına sokar. “Sadece itaatkâr bir işçi olmak istiyorum, onlar için ölmek istiyorum” diyebilirler.
Gerçek çözüm, milyonlarca kez belirtildiği gibi ancak neredeyse tamamen göz ardı edildiği üzere virüsün “güçlü” olana kadar nüfusa yayılmasına izin vermemizi talep eden Malthus versiyonundan ziyade, insanlara aşı bilim temelli sürü bağışıklığı oluşturana kadar evde kalmaları için ödeme yapmaktır. Sosyal altyapıyı sürdürmek için çalışmak zorunda olanlara KKD, sıcaklık kontrolleri, ücretsiz sağlık hizmeti, tehlike ödemesi, test ve izleme, mümkün olduğunda kaldırım kenarında toplama gibi şeyler yoluyla sosyal mesafe ve sağlık çalışanlarına ek personel sağlıyorlar. Kısacası, onları yaşlılar ve diğer aşırı savunmasız gruplarla birlikte korumak ve desteklemek için mümkün olan her şeyi yapıyorlar. İzole etmek, Covid-19’un yayılmasını azaltarak onları korur. Clapton ve Morrison’ın bu anti-lockdown / anti-masker single’ının canlı müziğin ve sanatın savunması olarak tasvir edilmesi utanç verici. Sanat için tek çözüm herkes için geçerli olanın aynısıdır, aşı yürürlüğe girene kadar virüğsün yayılabileceği ortamlardan uzakta güvenle yeteneklerini sürürebilmelerini içeren alternatif projeleri izole etmek ve finanse etmek için onlara ödeme yapmak…
…
Magna Carta, Haklar Bildirgesi
Anayasa, değeri ne?
Biliyorsun bizi ezecekler, ah
Gerçekten acıyana kadar
Bu egemen bir millet mi
Yoksa sadece bir polis devleti mi?
Dikkat etseniz iyi olur millet
Çok geç olmadan…
Daha sonra Anayasa’ya başvuruyorlar, artık “fakirleri ve / veya solcuları öldürmek” için boş bir şekilde aşırı sağcıalrın planları ile çeşitli seçmen baskı planları yapıyorlar. “Bu egemen bir millet mi?” soruyorlar, sınır kontrollerini, Trump’ın Müslüman yasağını, Çin karşıtı histeriyi ve Brexit’i ima ediyorlar. Sınırlar önce kapitalist iş gücü kontrolleri olarak işlev görür ve diğer şeylerin yanı sıra hasta insanları virüslerin yaygın bir şekilde yayıldığı gözaltı ve sınır dışı merkezlerinde bir araya getirerek ve ardından virüsün küresel olarak daha fazla yayılması için enfekte olanları sözde menşe ülkelerine geri göndererek salgınları şiddetlendiriyorlar. Bu mantıkta, insan hayatını kurtarmak için öncelik yoktur ve özellikle işçilere saygıları hiç yoktur. Yabancıların milliyetçiler tarafından dışlanması, bir yere “ait olmayan” ve bu nedenle haklarından, nezih yaşam koşullarından, sağlık hizmetlerinden ve temel sosyal hizmetlerden mahrum bırakılması her şeyi daha da kötüleştiriyor. Bunun anlamı, onları şeytanlaştıran patronlar ve politikacılar için kâr sağlayan aşırı sömürülen işçilerden çok “sülükler” olmalarıdır. Sıradan faşist-milliyetçi söylemler virüsün hızla ve büyük ölçüde kısıtlanmadan yayılmasını sağladı. “Bundan daha fazlası!” diye bağırıyor isyancılar.
Ya paranı ya canını
Ya paranı ya canını
Dick Turpin de maske takmıştı
On sekizinci yüzyılın başlarından bir karşı-nokta kahramanı sunarak şarkılarını tuhaf bir “aldatmaca” (ve başlığın kaynağı) ile bitiriyorlar: “Dick Turpin de maske takıyordu”. Elitler ve küreselciler tarafından kandırılan kanun kaçaklarına karşı koymak için Clapton ve Morrison’ı uyandırmaya çalışıyorlar. Turpin, aynı zamanda bir han bekçisi olan bir kasapın oğluydu, yani küçük bir iş insanı ve yetenekli bir zanaatkarın oğluydu. Muhtemelen hayatının belirli dönemlerinde küçük bir iş iş insanıydı, Trump ve yeni Sağ’ın üssü modelinde mükemmel bir kahraman ve belki de Clapton hayranlarıydı. Turpin bir “otoyolcu” oldu ve burada müzisyenler, işçilerin iyiliği için kendilerini “polis devletine” karşı bir Robin Hood olarak resmetmeye çalışıyorlar. Sanırım Clapton, egemen sınıf hareketi için çok önemli hale geldiğinden, “Şerifi vurdum” (Bob Marley’den özür dilerim) diyemez. “Anayasal Şerif”, ABD’deki Posse Comitatus tipi kıyafetler arasında federal yasaları göz ardı etme yetkisine sahip en yüksek otoritedir. Bunlar eyaletlerin hakları ve muhtemelen bu “Ayağa Kalk ve Teslim Et” single’ını sevecek beyaz milliyetçi insanlar. Zaman zaman kurbanlarını öldürüp onlara tecavüz eden Turpin ve çetesi sisteme karşı herhangi bir “direniş” ya da isyan nedeniyle değil, çoğunlukla kendi sınıfından çaldı.
Okumuş olduğunuz yazı ilk olarak libcom.org adresinde İngilizce olarak kaleme alınmış, Malum Medya tarafından Türkçe’ye çevirilerek aktarılmıştır.
